Als je geen goed zanger in huis hebt en toch muziek wil maken en opnemen, dan ligt de keuze voor een geheel instrumentale plaat eigenlijk voor de hand. Dat was ook het besluit dat een in Zuid-Duitsland wonende Amerikaan uit Washington D.C. heeft genomen toen hij het progressieve rocktrio ‘Ape Shifter’ heeft opgericht.

Hun titelloze debuutplaat “Ape Shifter” verscheen in maart 2017 en liet de elektrische gitaar van Jeff Aug, de basgitaar van Florian Walter en de drums van Kurty Münch hun gang gaan in de elf volledig instrumentale tracks op dat album. In onze toenmalige recensie over die plaat schreven we dat u best eerst de oordoppen goed in zou doen als u hun door gitaargeweld aangedreven heavy metal- en punkrocknummers ging beluisteren.

Datzelfde advies kunnen we u nu opnieuw meegeven voor het beluisteren van de dertien nummers op hun tweede album dat de toepasselijke titel “Ape Shifter II” heeft gekregen en dat eind maart 2019 in de rekken van de platenwinkels zal te vinden zijn. Deze plaat werd in amper drie dagen door producer Tim Hecking opgenomen in de ‘Sounzz’-studio in het Duitse dorpje Seifen in de deelstaat Rijnland-Palts waar maar een 120 inwoners te tellen zijn, tenminste als er onlangs geen verdreven zijn door het geluidsgeweld dat ‘Ape Shifter’ er geproduceerd heeft.

De componist van deze dertien tracks is gitarist Jeff Aug, met uitzondering van het nummer “Gravity” waar de twee andere bandleden voor tekenden. Verder is er ook een gastoptreden te vermelden van violist Kilian Kayser bij de enigszins normaal beluisterbare albumafsluiter “Matilda” waarin Jeff Aug ook zeven regeltjes tekst zingt.

In totaal duurt dit album amper 39 minuten, wat betekent dat de gemiddelde duur van de tracks rond de drie minuten ligt en daardoor lijkt het gitaarrockgeweld toch wel iets beter te harden dan bij sommige andere progressieve rockgroepen die meestal eindeloos lange nummers spelen. Het op de video live te horen nummer “Haskett” neemt zo nauwelijks 1 minuut en 20 seconden van uw kostbare tijd in beslag.

Een collega-recensent raadt aan om deze plaat niet op te zetten als u aan uw middagdutje zou willen beginnen en dat wijze advies kunnen wij hier alleen maar onderschrijven. Jeff Aug bewijst in deze powerrocktracks natuurlijk wel dat hij zijn elektrische gitaar als geen ander beheerst en er stomende, energieke klanken uit kan tevoorschijn toveren. Of u dit ook allemaal wil horen is een beslissing die we maar al te graag aan uw eigen oordeel over willen laten.

(valsam)